MEHMET YILMAZ KARAİBRAHİMOĞLU

  Nezih Varol   İnanış

Basın ve yayın dünyasının içinde olup da, hele bir de gazeteciyseniz, hem de en profesyonelinden, ekmeğini mürekkebe batırıp da yiyeninden, halkdan ve de hakdan yana vurmuşsanız bir de daktilonun, klavyenin tuşlarına, öylesine insandan öte Mehmet Yılmaz Karaibrahimoğlu'nu tanımamış, iki kelam etmemiş, dertleşmemiş, Gazipaşa Caddesi'nde omuz omuza yürümemiş olamazsınız.

Henüz ilkokula gidiyordum, evimizin bir köşesinde, bir vitrinin alt kısmında bulunan iki kapaklı gözün sağ tarafı, benim de sıkça kurcaladığım, her boş vaktimde merakla karıştırdığım bazı kitapların sayfalarını çiziktirdiğim babamın minik kütüphanesiydi.

Sarı kaplı bir ince kitaptı, üzerinde karakalem tutan bir el yine karakalemle resmedilmişti, neden bilmiyorum yıllar sonra fark ettim ki en çok onu çiziktirmişim, öyle, böyle değil ve ne kadar garip ilkokula başlayıp da okuma yazma öğrendiğimde yine o kitabı alıp içindeki şiirleri okurdum bir daha, bir daha, bir daha...

Liseyi bitirdim, gazeteci olmayı çok istiyordum, bir gün okul arkadaşım Oğuz Pulat'ın Merkez Kıraathanesi'nin gazete ve dergiler masasında duran İnanış Gazetesi'nde belirlediğim kaderimin anahtarı olan o ilanı gördüm; Lise Edebiyat Bölümü mezunu muhabir aranıyor.

İşte o bendim, beni arıyorlardı, koşa koşa bir solukta vardım büroya, çatır çatır daktilo sesleri arasında yarı açık kapıdan içeriye girdim, giriş o giriş... 5 yıl fiziken her kademesinde, 27 yıldır da köşe yazılarımla bünyesinde yer aldığım gazetemin henüz ilk muhabirlik yıllarımda tanıdım Mehmet Yılmaz Karaibrahimoğlu'nu.

Maden işçisi, siyasetçi, sanat adamı, düşün insanı, şair ve yazardı... Ama o da ne? O kitap, adı Yılansırtı Dostluk, sarı kitap, yazarı Mehmet Yılmaz Karaibrahimoğlu, O adam, bu adam, okuma yazmayı öğrendikten sonra okul kitapları dışında okuduğum ilk şiirlerin yazarı... O'nun 1974 yılında yazdığı ikinci kitabı, benimse elimin değdiği, çiziktirdiğim ilk kitap.

http://www.inanisgazetesi.com/yazar-mehmet-yIlmaz-karaibrahimoglu-3741.html